اما عشق:
فرشتگان سراغش را از خدا گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت » . می اید ، من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی ام که دردهایش را در خود نگه می دارد و سر انجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست . فرشتگان چشم به لبهایش دوختند ، گنجشک هیچ نگفت و خدا لب به سخن گشود : » با من بگو از انچه سنگینی سینه توست .» گنجشک گفت » لانه کوچکی داشتم ، ارامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام . تو همان را هم از من گرفتی . این توفان بی موقع چه بود ؟ چه می خواستی از لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود ؟ و سنگینی بغضی راه بر کلامش بست. سکوتی در عرش طنین انداز شد . فرشتگان همه سر به زیر انداختند. خدا گفت » ماری در راه لانه ات بود . خواب بودی . باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند. انگاه تو از کمین مار پر گشودی . گنجشک خیره در خدایی خدا مانده بود. خدا گفت » و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام بر خاستی.
Atena Said:
on ژوئیه 12, 2010 at 20:57
سلام
چه خبر؟
کجایی دختر؟داری درس میخونی؟
مهدی Said:
on ژوئیه 20, 2010 at 19:35
آره دیگه اینجوریاس
قشنگ بود دایی ولی بازم میگم خودتم بنویس
مففق